Λέγομαι Κωνσταντίνος Μάργαρης και γεννήθηκα το Δεκέμβρη του 1986 στην Κυπαρισσία της Μεσσηνίας. Τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου τα χω ζήσει στη Ζάκυνθο, απ’όπου κατάγεται ο πατέρας μου. Από το 2017 κατοικώ μόνιμα στην Αθήνα.
Επαγγελματικά, στο παρελθόν δραστηριοποιήθηκα στη δημοσιογραφία και τα τελευταία χρόνια στον Ξενοδοχειακό Κλάδο. Ως χόμπι έχω το Real Estate, τον Κινηματογράφο και το διάβασμα.
Δεν έχω σπουδάσει, παρότι το 2017 συμμετείχα στις Πανελλαδικές εξετάσεις δεν πέρασα στο Τμήμα της Κοινωνικής Εργασίας που ήταν πρώτη μου επιλογή. Η σχολή στην οποία εισάχθηκα (Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών Μέσων) δε με ενθουσίασε και σε συνάρτηση με την τότε κατάσταση όπου είχαμε χάσει κατευθείαν το εξάμηνο, λόγω καταλήψεων, με έκαναν να μην έχω όρεξη να συνεχίσω.
Πιστεύω πως είναι σημαντικό για έναν άνθρωπο να διαθέτει ένα αξιόλογο επίπεδο ενσυναίσθησης και να επιθυμεί την αυτοβελτίωση.
Μου αρέσουν τα ταξίδια και η Βόρεια Ελλάδα και θα ήθελα να ταξιδεύω πιο συχνά για να την εξερευνώ περισσότερο και να χάνομαι στα όμορφα και απέραντα δάση της.
Δεν έχω καπνίσει και δεν έχω μεθύσει ποτέ μου. Σε γενικές γραμμές θεωρώ τον εαυτό μου άνθρωπο του μέτρου.
Δεν έχω δημιουργήσει δική μου οικογένεια και το θεωρώ δύσκολο να δημιουργήσω με τον τρόπο που σκέφτομαι τον κόσμο και σε συνάρτηση με το πως είναι ο κόσμος.
Πιστεύω πως είμαι παράξενος και δύσκολος χαρακτήρας. Ταυτόχρονα πιστεύω πως έχω στοιχεία που δεν έχουν πολλοί άνθρωποι.
Προσπαθώ συνέχεια να ψάχνω που υπάρχει αληθινή και άνευ όρων αγάπη εκτός της σχέσης γονιού – παιδιού, επειδή κατά βάθος πιστεύω πως όλα στην κοινωνία είναι μια ανταλλαγή ύλης και «συναισθηματικής συμφωνίας».
Δηλαδή σ’αγαπώ αν μου κάνεις τα χατίρια, αν δεν μου τα κάνεις θα συμβεί το αντίθετο.
Εκτός από Ελληνικά μιλάω και Αγγλικά με σχετικά καλό προφορικό λόγο. Θα ήθελα να γνωρίζω κι άλλες γλώσσες αλλά δεν στρώνομαι να διαβάσω. Μάλλον δεν το θέλω τόσο πολύ.
Πιστεύω πως ελάχιστοι άνθρωποι χρησιμοποιούν σωστά την Ελληνική Γλώσσα που είναι… ατελείωτη.
Ένας λόγος που ήθελα να δημιουργήσω το ιστολόγιο ήταν να μη χάσω την επαφή μου με τον γραπτό λόγο.
Δεν έχω θρησκευτικές πεποιθήσεις, κατατάσσω τον εαυτό μου στην κατηγορία των αγνωστικιστών. Δεν αρνούμαι την ύπαρξη της ανωτέρας δύναμης αλλά ταυτόχρονα δε είμαι σίγουρος για αυτή. Αποφεύγω να το συζητάω με ανθρώπους το θέμα αυτό επειδή πάντα συναντώ πολύ πιστούς ή εντελώς άπιστους που θεωρώ ό,τι η ανάλυσή τους προσεγγίζεται με απολυτότητα.
Πολιτικά δεν είμαι ενταγμένος κάπου, αντιπαθώ πολύ τα άκρα απ’όπου κι αν προέρχονται.
Θεωρώ κορυφαία ποδοσφαιρική προσωπικότητα όλων των εποχών τον Ζιντάν και κορυφαία προσωπικότητα του μπάσκετ στην Ευρώπη τον Παναγιώτη Γιαννάκη.
Θεωρώ το ΝΒΑ ένα show που υπάρχει για το θέαμα , αλλά δεν έχει σχέση με το μπάσκετ που μαθαίνεται στην Ευρώπη το οποίο συνεχώς εξελίσσεται και γίνεται όλο και πιο πολύπλοκο.
Τις περισσότερες φορές νιώθω προσωπολάτρης επειδή η αντίληψη που έχω είναι ό,τι την ιστορία τη διαμορφώνουν τα πρόσωπα. Καμία ιδέα δε γεννήθηκε από μόνη της και καμία κατάσταση δεν έγινε από μόνη της. Τα πάντα είναι αποτελέσματα ανθρώπινων επιλογών και πράξεων. Από τους πολέμους… μέχρι τις αθλητικές ομάδες.
Αν μπορούσα να διαλέξω ένα αγαπημένο πρόσωπο της αρχαιότητας που σχετίζεται με τη φιλοσοφία αυτός θα ήταν ο Αριστοτέλης που μιλούσε πάντα με ρεαλισμό και ορθολογισμό, μένοντας στη μεσότητα.
Το κορυφαίο τραγούδι που άκουσα ποτέ στη ζωή μου είναι το παρακάτω των Muse.
Y.Γ. Ζητώ συγγνώμη αν σε κούρασα. Αλλά επειδή το portal έχει έντονο το προσωπικό στοιχείο θεώρησα απαραίτητο να γνωρίζεις κάποια πράγματα για μένα. Αυτά, νομίζω ήταν αρκετά.